Na YouTube został zamieszczony fragment wykładu dr Łukasza Goździaszka pt. „Podpis elektroniczny i inne usługi zaufania” (z dnia 19 listopada 2018 r.) w ramach przedmiotu „Informatyzacja administracji publicznej” na Stacjonarnych Studiach Administracji na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego. Analogiczny wykład przeprowadzono na Studiach Niestacjonarnych Administracji (w dniu 18 listopada 2018 r.). W ramach wykładu zaprezentowano kluczowe zagadnienia prawne i informatyczne związane z pięcioma usługami zaufania, w szczególności z podpisem elektronicznej. Scharakteryzowano stosowne przepisy unijnego rozporządzenia nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym (tzw. eIDAS) oraz polskiej ustawy o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej.

Wykład na Studiach Stacjonarnych Administracji:

Wykład na Studiach Niestacjonarnych Administracji:

W ostatnich dniach ukazały się dwie publikacje prasowe zawierające wypowiedzi adwokata dr Łukasza Goździaszka:

• „Poland Consults On Compulsory Digital Payments” w magazynie „Payments Compliance”,
• „E-skrzynka zastąpi e-PUAP? Szczegóły w I kwartale 2018 roku” w „Dziennik Gazeta Prawna”.

Pierwsza wypowiedź dotyczyła projektu legislacyjnego upowszechniającego płatności bezgotówkowe – precyzyjniej zobowiązania organów podatkowych i przedsiębiorców do akceptacji takiej formy płatności. Projektowane normy prawne szczegółowo określają w znacznej mierze kwestie techniczne związane z tym obowiązkiem. Jednak brakuje w nich wskazania konsekwencji niezrealizowania tego obowiązku, jak też wielu innych dość przyziemnych, jednak częstych, problemów związanych z płatnościami bezgotówkowymi (m.in. awarie techniczne). Również zakres podmiotowy obowiązku budzi obowiązku, ponieważ nie jest jasne dlaczego akurat wskazane podmioty publiczne i znaczna część przedsiębiorców ma być zobowiązana.

Z kolei w drugiej publikacji adwokat dr Łukasz Goździaszek wskazał na problemy z obecnym systemem doręczeń stosowanym przez podmioty publiczne. Choć plany upowszechnienia doręczeń za pomocą komunikacji elektronicznej (wskutek rozwoju rozporządzenia eIDAS) są trafne, to zmiany powinny wiązać się z eliminacją mankamentów dotychczasowego systemu. Kluczowym problemem jest zaś zbyt szerokie stosowanie fikcji doręczenia. Nowy „elektroniczny” system doręczeń powinien w obecnych czasach jedynie w minimalnym zakresie opierać się na fikcji doręczenia zamiast faktycznego doręczenia.